De naam Osteopathie is een samenvoeging van de twee Griekse woorden 'osteon' en 'pathos', aangezien Dr. A.T. Still met “bone-setting”is begonnen. 'Osteon' betekent weefsel, de meest dichte vorm van weefsel is 'os', wat bot betekent en 'pathos' (denk aan b.v. sympathie) betekent gevoel.Dus in de osteopathie gaat het om het voelen van de (beweging van de) weefsels.
Het Ontstaan
De osteopathie vindt zijn oorsprong in de vorige eeuw en is ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew T. Still (1828-1917). Hij combineerde zijn medische kennis met zijn eigen, nieuwe inzichten.
Zo kwam hij tot het inzicht dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweging behoren te vertonen en dat verlies van deze beweeglijkheid een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij ontwikkelde een manier om met zijn handen weefsels met verminderde beweeglijkheid in het lichaam te kunnen opsporen. Met speciale handelingen herstelde hij de beweeglijkheid, om zo een genezende effect op het lichaam uit te oefenen.
Still deed echter meer dan het systematiseren van oude handgrepen. Hij heeft veel onderzoek gedaan naar anatomie. Als uitgangspunt hanteerde hij het principe dat juist de gedetailleerde kennis van de anatomie tot meer inzicht van het totale functioneren en dysfunctioneren zou leiden.
In Kirksville stichtte hij in -1892 een school voor osteopathie, waarin veel tijd werd besteed aan ontleedkunde.
Met de osteopathie is een therapiesysteem ontstaan, dat geen medicamenten nodig heeft. Via de studie van feenologie, mesmerisme, evolutietheorie, spiritualisme, magnestisme, bonesetting, mechanica en een uitgebreide kennis van de anatomie ontdekt AT Still het principe van oorzaak en effect en breekt hij met de traditionele geneeskunde.
Deze behandelwijze was toen al en is nu nog steeds revolutionair omdat het lichaam wordt aangezet tot zelfgenezing op ogenschijnlijk eenvoudige en subtiele wijze. Belangrijk binnen de osteopathische denkwijze is het feit dat alles in het menselijk lichaam beweeglijk is, bewegen kan en vooral bewegen moet! Deze bewegingen gaan van groot (armen en benen en romp) tot zeer klein en specifiek (organen en zenuwstelsel). En wel 24 uur per dag.
Inmiddels is de osteopathie in Amerika volledig erkend als gereguleerd beroep. Ongeveer 40.000 osteopaten werken al_ Doctor of Osteopathy D.O. (10% van de artsen). Er zijn ziekenhuizen die louter osteopathisch behandelen. De osteopathie is in Amerika echter voornamelijk op het bewegingsapparaat gericht en de behandelmethoden zijn meer een verfijnde vorm van chiropractie. In Engeland was de inmiddels overleden Prinses Diana beschermvrouwe van de osteopaten. Via Engeland en Frankrijk is de osteopathie in Europa bekend geworden. Zo ook in Nederland. In Europa gaat men osteopathie steeds meer erkennen.
De spreuk van Heraclitus van Efese: 'Panta Rhei, alles wat leeft stroomt', zou als wezenlijke vooronderstelling voor de Osteopathie kunnen gelden. Wanneer alles wat leeft stroomt, kan men de stroming als primair kenmerk van het leven betitelen. Met andere woorden, het primaire kenmerk van leven is bewegen. Wanneer de beweging, op welke wijze dan ook, wordt belemmerd, kan de dynamiek van het leven zich niet volledig uitdrukken.
Het basisprincipe van de manuele geneeskunde is dat ziekte / dysfunctie zich uit in een bewegingsverandering en via het bewegingsherstel ook positief te beïnvloeden is. De bewegingsverandering uit zich via het bewegingsapparaat, waarop alle vormen van manuele geneeskunde aangrijpen, en / of via de organen of de schedel, waarop de osteopathie eveneens direct behandelt, de andere vormen beïnvloeden de organen indirect via het bewegingsapparaat.
Wanneer men dit principe analyseert, komt men tot de verschillende aspecten van het beroep osteopaat:
Ziekte uit zich in een verminderde of veranderde vorm van beweging.
Veranderde of verminderde beweging is te herleiden naar dysfunctie of ziekte van een orgaan of systeem.
De beweging, als kenmerk van (optimaal) leven, is manueel te beïnvloeden.
De beweging is bij verschillende systemen of deelgebieden van de mens te interpreteren.
Het bewegingsapparaat is een afspiegeling van inwendige dysfuncties.
Het (inwendige) functioneren kan via het bewegingsapparaat beïnvloed worden.
Verminderde beweging (blokkering) van het bewegingsapparaat kan het functioneren van organen of orgaansystemen belemmeren.